eloise to aberlard

# peşine taktım gözlerimi.
beni burada bıraktığında da öyle.
şimdi aynı gözlerle satır satır acını okuyorum.
o gözlerin yaş dökmesi garip mi? yanılma,merhamet değil istediğim.
belki yazarsın bana diye yazıyorum yalnızca.
zulmetme bana,reddetme beni.
senden başka kimselerin veremeyeceği dermanı yolla:
bir mektup...bu kez senden bana.

bırak,sana ait her şeye ,sadakatle üzüleyim.
bahtsızlık da olsa,her şeyi bileyim.
iç çekişlerim karışırsa seninkilere,
belki ikimizinde acısı hafifleyecektir.ne dersin?

içimden hiç gelmiyor ama,sen istersen,
mektubumu şöyle de bitirebilirim:
sonsuza kadar, elveda...

keşke hiç yazmasaydın.
keşke ölüp gitseydi aşkın.
ölüp gitseydi de zaman alıp götürseydi benimkini de birlikte.

bazen düşünüyorum da,aşk varlığımızın doğum sancısı değil mi?
ağına düşürdüğü biz sefil yaratıklar,
ya acılar içinde tükeneceğiz,
ya da insana olan aşkımızı tanrı'ya yönelteceğiz.
az kişiye nasip olmuş bir yeniden doğuş bu.
böyle doğmak isterdim,çünkü aşkım ölümüm oldu benim.
şairlik taslamıyorum.
gerçek bu:sen olmayan herşey için ölüyüm ben.

ayrılık, sevdanın türbesidir derler.
derler ki,uzun ayrılıklarda ölür gidermiş sevdanın sıcaklığı.
madem öyle,neden azalmadı aşkımız,bir nebze bile?
yokluğun durup dinlenmeden sevdamı hatırlatıyor sadece!
düşünmüştüm ki,seni görmezsem eğer,
bir anı olursun,canım istedikçe belleğimde canlanan.
o da canım isterse...
ama ne oldu?
anılarıma gömdüm kendimi,teslim aldın benliğimi.
düşünmüştüm ki,oruç tutarım,çok çalışırım,
küçülür gidersin anılarımda.
oruçlar tuttum,gece gündüz çalıştım,durdum.
ne fayda!yanlızca senin gözlerini okuyorum kitaplarımda

alexander pope




"...How happy is the blameless vestal's lot
The world forgetting, by the world forgot
Eternal sunshine of the spotless mind!
Each prayer accepted, and each wish resigned..."

...ne mutludur sucsuz bakirenin dostlari,
unutulan dunyadan, dunya unuturken,
lekesiz zihnin sonsuz gun işigi,
her dua kabul olunmu$,
ve her istek birakilmiş...